ماه
بدر، زمانی شکل می گیرد که زمین، ماه و خورشید هم خط شوند؛ بطوریکه زمین
در میانه قرار گیرد. در چنین شرایطی سیمای ماه، تماماً توسط نور خورشید
روشن می شود. به طور دقیقتر، ماه کامل زمانی تشکیل می شود که طول
جغرافیایی زمین-مرکزی ماه و خورشید، 180 درجه با هم اختلاف داشته باشد.
عموماً در چنین شرایطی گفته می شود که ماه و خورشید در دو طرف مقابل آسمان
قرار دارند. 
روز طول می کشد تا ماه یک دور به زمین بگردد. اما چون ماه نیز در همان
جهتی که زمین به دور خورشید می چرخد؛ به دور زمین می چرخد، 2.2 روز دیگر
نیز طول می کشد تا دقیقاً به محلی که یک ماه پیش در آسمان داشت، بازگردد.
به همین دلیل است که فاصله زمانی بین دو ماه بدر، 29.5 روز است. ستاره
شناسان به این بازه زمانی "ماه قمری" می گویند.
با این حال، در تقویم
مسیحیان ماه فوریه 28 روزه است و چون این عدد کمتر از 29 روز مورد نیاز
برای تکمیل یک ماه قمری است، در برخی سالها در ماه فوریه اصلاً نمی توان
ماه بدر را مشاهده کرد. آخرین باری که چنین اتفاقی رخ داد، سال 1999 بود و
رویداد بعدی نیز 2018 خواهد بود.
زمانی که ماه بدر است؛ درخشندگی آن
در اوج قرار دارد. ستاره شناسان، درخشندگی ظاهری یک جسم آسمانی را با
معباری موسوم به قدر ظاهری بیان می کنند.
قدر ظاهری ماه بدر نیز 12.7- است. زمانیکه ماه نیمه است، این مقدار با 12
برابر کاهش، به 10- می رسد. مردمان باستان، به خوبی از چرخه هلالی ماه
آگاهی داشته و می دانستند کی ماه، بدر می شود، چراکه روشنایی شب آنها
وابسته به این چراغ طبیعی آسمان بود.
زمانیکه در یک ماه، دو ماه بدر دیده شود؛ به ماه بدر دوم "ماه آبی" می گویند. چنین رویدادی هر 2.7 یکبار رخ می دهد.
محققان نظریه ای جدید بر خلاف اطلاعات به دست آمده از ماهواره ها بر این باور نشانه های آبی که ماهواره اکسپرس دانشمندان سیاره ای به اعتقاد این
مرکز تحقیقات فضایی گودارد معتقدند سیاره مریخ مشابه بسیاری از سیاره های
مورد مطالعه دانشمندان دارای سفره های پنهانی از آبهای زیرزمینی است.
است که سیاره مریخ در زیر سطح خود سفره های آب زیر زمینی بزرگی را پنهان
کرده است.
تا به حال در این سیاره کشف شده در قالب ذرات یخی و یا آبراه های متعدد
بوده است اما خصوصیات زمین ساختی جدید مریخ نشان می دهد که در زیر شکافهای
سنگی این سیاره آب وجود دارد.
آژانس فضایی اروپا به منظور اثبات این نظریه با استفاده از رادار قدرتمندی
به بررسی برخی مناطق مریخی پرداخت اما در ابتدا موفق به یافتن هیچ اثری از
وجود آب نشد زیرا امواج رادار باید در اثر برخورد به جسمی شفاف مانند آب
بازتاب داده شوند در حالی که امواج این رادار به هیچ وجه بازتاب داده
نشدند.
مرکز تحقیقات فضایی گودارد معتقدند باید به این بررسی ها ادامه داد زیرا
احتمال وجود لایه های آب در زیر سطح خاکی مریخ بسیار بالا است و نبودن
بازتاب امواج رادار صرفا به مفهوم عدم وجود لایه شفاف آب نخواهد بود.
دانشمندان در صورتی که لایه ای از ذرات یخی و سنگ بر روی سطح لایه آب قرار
داشته باشد این لایه کاملا رسانا بوده و می تواند به اندازه ای از انرژی
رادار را به خود جذب کند که سیگنالهای رادار را دچار اختلال و گمراهی
سازد. بنابراین در حال حاضر نمی توان به نتایج مطالعات راداری اطمینان
کامل داشت.
نیوساینتیست، دانشمندان بر این باورند گسترش چنین مطالعاتی می تواند در
آینده برای مطالعه وجود آب بر روی دیگر سیاره های یخی نیز موثر باشد.
24 ماهواره سیستم GPS را پشتیانی می کنند، این ماهواره ها Satellite""
در 6 مدار حول کره زمین در حال چرخش هستند، 24 ماهواره ی GPS در مدارهایی
به فاصله 36600 کیلومتری از سطح دریا گردش می کنند. هر ماهواره دقیقا طی
12 ساعت با سرعت 11 هزار کیلومتر بر ساعت یک دور کامل بدور زمین می گردد.
این
ماهواره ها نیروی خود را از خورشید تامین می کنند ولی باتری هایی نیز برای
زمانهای خورشید گرفتگی و یا مواقعی که در سایه ی زمین حرکت می کنند به
همراه دارند. راکتهای کوچکی نیز ماهواره ها را در مسیر درست نگاه می
دارند. به این ماهواره ها NAVSTAR نیز گفته می شود. هر
ماهواره یک ساعت اتمی دقیق به همراه دارد که اطلاعات را بطور دقیق و
پیوسته به زمین ارسال می کنند. مضافاً اینکه ماهواره ها می توانند، پیام
های الکترونیکی Electronic Massage" را نیز به زمین
ارسال می کنند، این پیام های الکترونیکی می تواند شامل مکان ماهواره در
مدار یا زمان ساعت اتمی و یا اطلاعات دقیق تری درباره مکان مورد نظر و
بسیاری موارد دیگر باشد.
برای کاربران معمولی ارسال اطلاعات در زمان بسیار دقیق ضروری نیست اما وجود این امکان خود نعمتی است.
ماهواره
های مختلف هر کدام با نظم و ترتیب خاصی کار می کنند و هرگز اجازه نمی دهند
که در ارسال اطلاعات به کاربران اخلال یا تداخلی بوجود آید. ماهواره ها
بصورت هوشمند نزدیکترین راه را به مکان مورد نظر انتخاب کرده و اطلاعات از
طریق آن ماهواره بدون کم و کاست فرستاده می شود.
همانطوری
که ذکر شد سیستم GPS اولین بار برای ارتش ایالات متحده آمریکا جهت
کاربردهای نظامی ساخته شد تا بتوانند براحتی اهداف خود را در سراسر جهان
نشانه گیری کرده و موشکهای خود را دقیق و بدون خطا روی هدف قفل نمایند،
کاربرد دیگر این سامانه برای ارتش ایالات متحده آمریکا شناسایی موشکهای
هوشمند بالستیک، انبارهای مهمات زیرزمینی و مهمتر از همه شناسایی سلاحهای
هسته ای در زرادخانه ها بود. اما با گذشت زمان بدلیل محسنات فوق العاده
این سامانه، ارتش تصمیم گیرفت تا بصورت محدود و استاندارد این سامانه را
در اختیار عموم قرار دهد.
امروزه
همه شهروندان می توانند به سیستم GPS دسترسی داشته باشند و از اطلاعات آن
بهره مند شوند. بسیاری از کشورها که برای مردم خود شرایط رفاهی مطلوبی را
ایجاد کرده اند، سیستم استاندارد GPS را در شهرهای خود بطور رایگان راه
اندازی کرده اند.
بخشهای ترابری و حمل و نقل، هواپیماها، کشتی ها و
انواع خودروهای سواری جزو کاربران پروپاقرص سیستم ردیاب جهانی GPS هستند،
همه کاربران از جمله خلبانان هواپیماهای بدون موتور، معدن کاران و همه
کسانی که در راه و مسیر هستند می تواندن براحتی و با پرداخت هزینه ناچیز
100 الی 200 دلاری از این سامانه استفاده کنند.
گیرنده های
GPS می توانند پهنای زمین، طول زمین، ارتفاع و پستی و بلندی و مساحت زمین
موردنظر را برای کاربر مشخص کنند. اکنون مهندسان در حال تلاشند تا با
توسعه این سیستم علاوه بر امکانات فوق، امکان دیدن را نیز از این طریق
فراهم ساند.
سیستم
GPS هیجان و سادگی را هم زمان برای مردم به ارمغان آورده است، برخلاف
پیچیدگی زیاد سیستم، استفاده از آن بسیار ساده و ابتدایی است، با این
وجود، دیگر شما بهانه ای برای گم شدن و گم کردن نخواهید داشت.
با سلام .
ورود شما را به وبلاگ گروه جغرافیای ناحیه 2 تبریز خیر مقدم عرض می کنیم .
این صفحه آزمایشی است .
